Του π. Βασιλείου Μπακογιάννη
Μερικοί διερωτώνται: Πρέπει οπωσδήποτε να είσαι συνειδητός χριστιανός για να στείλη ο Θεός τη χάρι Του; Δεν αρκεί να είσαι καλός άνθρωπος; Και ας πιστεύης όπου θες; Και στο Βούδα και στο Μωάμεθ; Πειράζει το Θεό το που πιστεύω;
Δεν πειράζει το Θεό. Εσένα πειράζει. Και εξηγούμαι.
Ο αδελφός σου λ.χ. είναι αρτιμελής, ευφυής, ωραίος, παλληκάρι αλλά έχει κάποιο εχθρό, που τον δυσφημεί. Τον παρουσιάζει ως κουτσό και ως χαζό. Πόσο τον αδικεί! Όσοι ακούνε για τον αδελφό σου τέτοια λόγια είναι δυνατόν να σαγηνευθούν: Ο αδελφός σου βέβαια δεν χάνει τα κάλλη του με τις εις βάρος του συκοφαντίες. Όπως ήταν παραμένει. Χάνουν όσοι ακούνε γι’ αυτόν. Όσοι δεν σχηματίζουν καλή εικόνα. Και τον απορρίπτουν.
Το ίδιο συμβαίνει και μ’ εσένα, που λες, δεν πειράζει το Χριστό, όταν εγώ είμαι ινδουιστής!
Αρκεί που είμαι καλός άνθρωπος. Με το να είσαι ινδουιστής προδίδεις ότι δεν πιστεύεις ορθά στο Χριστό. Έχεις γι’ Αυτόν εσφαλμένη εικόνα! Πως να σε σαγηνεύση ένας τέτοιος Χριστός; Ξέρεις γιατί δεν πιστεύεις ορθά στο Χριστό; Σε εμποδίζει το "εγώ" σου. Αυτός ο τρελλός! Και σαν εγωιστής δεν έχεις τις προϋποθέσεις να δεχθής τη χάρι του Θεού! Γιατί "ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται”(Α’ Πέτρ 5,5), «Ο Θεός πολεμά τους υπερηφάνους».
Και γιατί να μην πιστέψης ορθά στο Χριστό; Γιατί να μην ταπεινωθής; Πώς ταπεινώνεσαι σ’ ανθρώπους και δεν ταπεινώνεσαι στο Χριστό; Τι είδους λογική είναι αυτή; Σίγουρα δεν είναι λογική. Και γι’ αυτό έχεις τέτοιο σκεπτικό. Και απαιτείς με τέτοιες προϋποθέσεις να δεχθής τη Θ. Χάρι.
Η Θ. Χάρι δεν είναι κάτι το φθηνό.
(π. Βασιλείου Μπακογιάννη, Θρησκείες; Πλάνη;, εκδ. Παναγόπουλος, Αθήνα 1995, 153).
Μερικοί διερωτώνται: Πρέπει οπωσδήποτε να είσαι συνειδητός χριστιανός για να στείλη ο Θεός τη χάρι Του; Δεν αρκεί να είσαι καλός άνθρωπος; Και ας πιστεύης όπου θες; Και στο Βούδα και στο Μωάμεθ; Πειράζει το Θεό το που πιστεύω;
Δεν πειράζει το Θεό. Εσένα πειράζει. Και εξηγούμαι.
Ο αδελφός σου λ.χ. είναι αρτιμελής, ευφυής, ωραίος, παλληκάρι αλλά έχει κάποιο εχθρό, που τον δυσφημεί. Τον παρουσιάζει ως κουτσό και ως χαζό. Πόσο τον αδικεί! Όσοι ακούνε για τον αδελφό σου τέτοια λόγια είναι δυνατόν να σαγηνευθούν: Ο αδελφός σου βέβαια δεν χάνει τα κάλλη του με τις εις βάρος του συκοφαντίες. Όπως ήταν παραμένει. Χάνουν όσοι ακούνε γι’ αυτόν. Όσοι δεν σχηματίζουν καλή εικόνα. Και τον απορρίπτουν.
Το ίδιο συμβαίνει και μ’ εσένα, που λες, δεν πειράζει το Χριστό, όταν εγώ είμαι ινδουιστής!
Αρκεί που είμαι καλός άνθρωπος. Με το να είσαι ινδουιστής προδίδεις ότι δεν πιστεύεις ορθά στο Χριστό. Έχεις γι’ Αυτόν εσφαλμένη εικόνα! Πως να σε σαγηνεύση ένας τέτοιος Χριστός; Ξέρεις γιατί δεν πιστεύεις ορθά στο Χριστό; Σε εμποδίζει το "εγώ" σου. Αυτός ο τρελλός! Και σαν εγωιστής δεν έχεις τις προϋποθέσεις να δεχθής τη χάρι του Θεού! Γιατί "ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται”(Α’ Πέτρ 5,5), «Ο Θεός πολεμά τους υπερηφάνους».
Και γιατί να μην πιστέψης ορθά στο Χριστό; Γιατί να μην ταπεινωθής; Πώς ταπεινώνεσαι σ’ ανθρώπους και δεν ταπεινώνεσαι στο Χριστό; Τι είδους λογική είναι αυτή; Σίγουρα δεν είναι λογική. Και γι’ αυτό έχεις τέτοιο σκεπτικό. Και απαιτείς με τέτοιες προϋποθέσεις να δεχθής τη Θ. Χάρι.
Η Θ. Χάρι δεν είναι κάτι το φθηνό.
(π. Βασιλείου Μπακογιάννη, Θρησκείες; Πλάνη;, εκδ. Παναγόπουλος, Αθήνα 1995, 153).
